-
Ένας ψαράς, όχι πολύ γερός στο σώμα, είχε ρίξει την
πετονιά του σ΄έναν ποταμό.
Έπιασε λοιπόν ένα ψάρι τεραστίων διαστάσεων.
Ο ψαράς θέλησε να το τραβήξει προς το μέρος του,
αλλά όντας πολύ αδύναμος και διατρέχοντας τον
κίνδυνο να τον τραβήξει το ψάρι μέσα στο νερό,
εγκατέλειψε την πετονιά του και το ψάρι το ΄σκασε
με το αγκίστρι στο στόμα.
Μερικοί φίλοι του δεν παρέλειψαν να σχολιάσουν
ειρωνικά την αδυναμία του. ''Πώς;'' του είπανε,
''Τέτοιο ψάρι έπεσε στα δίχτυα σας και σεις δεν είχατε
ούτε τη δύναμη, ούτε την ικανότητα να το βγάλετε
στη στεριά;'' ''Φίλοι μου", απάντησε εκείνος,
''τι μπορούσα να κάνω; Αυτό το ψάρι μου το ΄σκασε,
γιατί η μοίρα δεν είχε ορίσει ακόμη την τελευταία
του ώρα. Τα πάντα ρυθμίζονται από το πεπρωμένο.
Αν ο ψαράς έχει αντίθετο το πεπρωμένο δεν πρόκειται
να πιάσει ψάρια, ας είναι και στον Τίγρη ποταμό,
και το ψάρι, αν η μοίρα θέλει να το κρατήσει στη ζωή,
δε θα πεθάνει, ας είναι και πάνω σε κατάστεγνο έδαφος''.
--
-
-
................................................... Saadi
Ο κήπος με τα ρόδα, Αθήνα, PRINTA,2010, σ.σ. 155,156
-
